Βουλή των Ελλήνων



ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Αθήνα, 1 Απριλίου 2015

 

Θέμα:    Απελευθέρωση πολλών κατηγοριών κρατουμένων βάσει διατάξεων του σχεδίου νόμου «Μεταρρυθμίσεις ποινικών διατάξεων, κατάργηση των καταστημάτων κράτησης Γ’ τύπου κ.ά. διατάξεις»

Η νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση υπό τον τίτλο: «Μεταρρυθμίσεις ποινικών διατάξεων, κατάργηση των καταστημάτων κράτησης Γ’ τύπου και άλλες διατάξεις» έχει προκαλέσει, εκτός από πολλά ερωτηματικά, τη σαφή αντίδραση της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδος.

Σύμφωνα με χθεσινή ανακοίνωση του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης, εκφράζεται η έντονη αντίθεση της στην απελευθέρωση μεγάλου αριθμού κρατουμένων (ενηλίκων, ανηλίκων και ασθενών) και επισημαίνεται πως «νομοθετικές μεταρρυθμίσεις που εξαντλούνται στην επιθυμία "αποσυμφόρησης των καταστημάτων κράτησης" και, μάλιστα, μέσω "εκτάκτων μέτρων" εγγράφονται στη χορεία των ευκαιριακών, αποσπασματικών και ξένων -τελικά- με το ποινικό δόγμα ρυθμίσεων, στις οποίες η Πολιτεία διά των ετών επιδεικνύει ιδιαίτερη προτίμηση».

Δικαιολογημένα οι Έλληνες Εισαγγελείς τονίζουν πως «ο υπερπληθυσμός των καταστημάτων κράτησης αποτελεί, προφανώς, μείζον πρόβλημα, τούτο όμως δεν μπορεί να επιλύεται με την αυθαίρετη νομοθετική μείωση του χρόνου πραγματικής έκτισης της ποινής και, συνακόλουθα, με τη γενικευμένη, χωρίς εξαιρέσεις ελευθέρωση καταδικασθέντων για εγκλήματα κάθε βαθμίδας και βαρύτητας».

Κάτι τέτοιο:

1) Ισοδυναμεί με ακύρωση των δικαστικών αποφάσεων που τις επέβαλαν in casu, επί τη βάσει συγκεκριμένων πραγματικών και νομικών δεδομένων,

2) αναιρεί το γενικό και ειδικό προληπτικό αποτέλεσμα της επιβληθείσας ποινής,

3) αποδομεί το σχήμα της επιβολής τιμωρίας δίκαιης και ανάλογης με το έγκλημα που τέλεσε ο δράστης,

4) ενδεχομένως εγείρει ζητήματα διακινδύνευσης της δημόσιας τάξης στο μέτρο που χωρίς εξαιρέσεις συνδεόμενες με τη βαρύτητα του εγκλήματος προβλέπει γενική ελευθέρωση των κρατουμένων,

5) ενισχύει την εντύπωση μίας Πολιτείας που λειτουργεί με ασυνέχεια, αυτοαναιρούμενη και μη σεβόμενη τους νόμους που η ίδια θέσπισε, στο ευαίσθητο, μάλιστα, πεδίο του ποινικού φαινομένου.

Ερωτάται, λοιπόν, ο αρμόδιος υπουργός:

  1. Πώς προασπίζεται η ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών με διατάξεις που απελευθερώνουν κρατουμένους χωρίς κανένα περιθώριο εξατομικευμένης εξέτασης της εκάστοτε περίπτωσης από τη δικαστική Αρχή και χωρίς καμία εξαίρεση συναρτώμενη με τη βαρύτητα του αδικήματος;
  2. Πώς θα προτατέψετε τους ανήλικους από οργανωμένους επιτήδειους που ενδεχομένως να εκμεταλλευτούντην αδικαιολόγητα επιεική μεταχείριση που προβλέπει το σχέδιο νόμου;
  3. Πώς θα διασφαλίσετε πως οι απελευθερωμένοι κρατούμενοι, κυρίως δε οι καταδικασθέντες για τρομοκρατία, δεν θα αποτελέσουν κίνδυνο για τους πολίτες;