1. Αν και βλέπουμε να κλιμακώνετε την πίεση προς την κυβέρνηση, ζήτημα στην κυβερνητική συνοχή, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε εκλογές, δεν υπάρχει. Μάλιστα η κυβέρνηση πανηγυρίζει και κάνει λόγο για αλλαγή σελίδας…
Η κυβέρνηση με τις πολιτικές της «μολύνει» τη χώρα. Και οι Ελληνες πληρώνουν βαρύ τίμημα εξ’αιτίας της. Επώδυνα μέτρα φτωχοποίησης των πολιτών στο εσωτερικό, απαξίωση της χώρας στο εξωτερικό, διάλυση της μεσαίας τάξης, υπερφορολόγηση και αποεπένδυση μαζί με τη πλήρη αποσάθρωση της εργασίας, δημιουργούν ένα ζοφερό τοπίο. Χωρίς να υπάρχει σχέδιο, όραμα και προοπτική. Μετά από όλα αυτά, αποτελεί ύβρις να πανηγυρίζει ο κ. Τσίπρας για αλλαγή σελίδας. Η έξοδος της Ελλάδας από την κρίση, προϋποθέτει την έξοδο των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ από την κυβέρνηση. Οι Έλληνες αξίζουμε καλύτερα.
2. Τι μπορεί να δένει δηλαδή έτσι τον κ. Τσίπρα, με τον κ. Καμμένο ή τον κ. Κουρουμπλή;
Τα περί «έντιμης συνεργασίας» κ. Ευθυμίου, ούτε ως αστείο δε μπορούν να ακούγονται. Επικρατεί ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός και η κοινωνική αναλγησία. Δεν υπάρχει κοινό πρόγραμμα, δεν υπάρχει ιδεολογία. Υπάρχει μόνο η αμοραλιστική συνομωσία της καρέκλας. Και μέσα σε όλα αυτά βλέπουμε έναν Πρωθυπουργό αδύναμο, ανήμπορο να αντιδράσει στις εσωτερικές ισορροπίες μιας κυβέρνησης αλληλοεκβιαζόμενων.
3. Εκλογές πότε βλέπετε και τι θα μπορούσε τότε να τις προκαλέσει;
Η ζημιά που γίνεται καθημερινά στη χώρα!
Με ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ η οικονομία οδηγείτε σε τέλμα και η κοινωνία σε απόγνωση. Οι κ. Τσίπρας-Καμμένος υφάρπαξαν τη ψήφο των Ελλήνων με ψέματα. Οι Ελληνες πολίτες περιμένουν, και όποτε και να γίνουν εκλογές, θα τους δώσουν ηχηρή απάντηση. Δυστυχώς για τη χώρα, θα αφήσουν πίσω φόρους, μνημόνια, κουτσουρεμένες συντάξεις και κυρίως, την τσακισμένη γενιά των 360 ευρώ.
Είναι πατριωτικό καθήκον, που διαπερνά οριζόντια την ελληνική κοινωνία, να επέλθει πολιτική αλλαγή, και η χώρα με σταθερά βήματα να βγει επιτέλους από την κρίση. Η Νέα Δημοκρατία με προτάσεις, θέσεις, και αρχές θα σηματοδοτήσει την αλλαγή αυτή.
4. Το θέμα Καμμένου, που συνομιλούσε με τον ισοβίτη, δηλαδή έχει λήξει;
Η κυβερνητική πλειοψηφία, δια της καταψήφισης της πρότασης για εξεταστική, έδειξε ότι φοβάται την Αλήθεια και προτάσσει μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Μην έχετε καμία αμφιβολία, όπως είπε ο Πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης «η Αλήθεια θα λάμψει».
5. Δεν σας ανησυχεί αυτό το χαμηλό επίπεδο που εμφάνισε η Βουλή στη συζήτηση της περασμένης Δευτέρας; Μήπως διώχνει όλο και περισσότερους πολίτες;
Με θλίβει το επίπεδο που εμφάνισε η Βουλή κ. Ευθυμίου, ιδίως στο τέλος της συζήτησης της περασμένης Δευτέρας. Όλοι έχουν ευθύνη απέναντι στους πολίτες. Κάποιοι την αντιλαμβάνονται και την υπηρετούν κάποιοι όχι. Οφείλω να σημειώσω, ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με το ύφος, το ήθος και τη ρητορική του, έρχεται να ενώσει την ελληνική κοινωνία, εκεί που κάποιοι την διχάζουν. Αποκρούει τον φανατισμό, αντιμάχεται τη μισαλλοδοξία. Είναι προφανές, ότι στην πολιτική δεν είμαστε όλοι το ίδιο.
6. Πάντως πολλοί λένε πως η ΝΔ δεν φαίνεται να «τσιμπάει» όσο θα έπρεπε στις δημοσκοπήσεις και αντίστοιχα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πέφτει…
Οι δημοσκοπήσεις είναι ένα επιστημονικό εργαλείο που φωτογραφίζει τις τάσεις της στιγμής. Τι ακριβώς όμως αποτυπώνουν τα γκάλοπ; Ότι έχει παγιωθεί μια σαφής υπεροχή της ΝΔ και ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει σταθερό προβάδισμα –σημειώνω και σε όλα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά- του Αλέξη Τσίπρα. Δε θα σχολιάσω τα περί ανύπαρκτων «εταιρειών»-φαντασμάτων που κυκλοφορούν τελευταία. Ούτε τα non paper που βγάζει το Μαξίμου για αυτές τις «εταιρείες». Αν ο κ. Τσίπρας, κάνει μια βόλτα στις γειτονιές της Β Πειραιά, εκεί που συντελέστηκε το περιβαλλοντικό και οικολογικό έγκλημα του Σαρωνικού, δεν έχει πάει ακόμα, θα πάρει μια γεύση, από τον σφυγμό της κοινωνίας.
7. Η άνοδος της γερμανικής ακροδεξιάς δεν σας ανησυχεί; Δεν φοβάστε μήπως αποτελέσει παράδειγμα για να συμβεί και κάτι αντίστοιχο στη χώρα μας;
Quo Vadis Europa? Νομιζω πως αυτό είναι το πραγματικό ερώτημα. Η Ευρώπη περνάει μια βαθιά κρίση, η οποία είναι κυρίως κρίση αξιών. Με τα σημερινά δεδομένα, αδυνατεί να ανταποκριθεί, τόσο σε ζητήματα υψηλής πολιτικής, όπως είναι η οικονομία και η διαχείριση του προσφυγικού-μεταναστευτικού, όσο και σε θέματα καθημερινότητας, όπως η ανεργία. Είναι φυσιολογικό, λοιπόν, ο μέσος ευρωπαίος πολίτης, να βλέπει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, ως κάτι απόμακρο. Λίγο πριν η Ευρωπαϊκή Ένωση κλείσει τα 60 της χρόνια, οι προκλήσεις μεγαλώνουν. Είναι σε κάθε περίπτωση αναγκαίο να βρεθούν τώρα, για να καθορίσουν το μέλλον της, πολιτικές που θα εξασφαλίζουν περισσότερες θέσεις απασχόλησης για τους νεότερους ανθρώπους αποτελεσματικότερα εργαλεία για την άμυνα, την ασφάλεια και τη διαχείριση των εξωτερικών συνόρων και περισσότερη Αλληλεγγύη μεταξύ των Κρατών-Μελών.