Από την πρώτη στιγμή έχω αντιταχθεί στις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης για το Σκοπιανό. Σήμερα δικαιώνονται επί τα χείρω οι αρχικές μου ενστάσεις. Η επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών είναι εθνικά επιζήμια. Και αυτό δε χωρά αμφισβήτηση, ούτε επιστημονικά, ούτε ιστορικά, ούτε πολιτικά.
Είναι πρόδηλο ότι ο κ. Τσίπρας ενέταξε τη διαπραγμάτευση με την κυβέρνηση Ζάεφ στους σχεδιασμούς του για τις εκλογές του 2019. Εξαρχής, δεν επεδίωκε την προαγωγή του δημοσίου συμφέροντος. Στόχευε απλώς στη διάλυση και τον διχασμό των αντιπάλων πολιτικών και την ισχυροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ, με το να εμφανιστεί ο ίδιος ως… «πολιτικός μάγος» που επιλύει χρόνια προβλήματα. Δεν επεδίωκε τη βέλτιστη συμφωνία, αλλά τον ενδιέφερε να φέρει μια οποιαδήποτε συμφωνία πριν από τις εκλογές του 2019.
Επιπλέον, ο κ. Τσίπρας, ως σαρξ εκ της σαρκός της ανανεωτικής αριστεράς, εμφορείται από τις παρωχημένες ιδέες του διεθνισμού. Άρα, δεν είχε καμιά ένσταση στο να αποδεχθεί μακεδονική εθνότητα και γλώσσα. Εξαιτίας των ιδεολογικών του αγκυλώσεων, ήταν ο πλέον ακατάλληλος άνθρωπος για να διαπραγματευτεί το Μακεδονικό.
Η Ελλάδα -μια χώρα μέλος του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, με ισχυρό στρατό και γεωπολιτική ισχύ- απεμπολεί εθελούσια τα δίκαιά της και δικαιώνει τους Σκοπιανούς. Είναι ανήκουστο εκείνος που βρίσκεται σε ανάγκη και ζητά -εν προκειμένω το κράτος των Σκοπίων- να επιβάλλει τελικά τους όρους του και να παίρνει επώδυνα ανταλλάγματα από την Ελλάδα.
Αν και είναι πασιφανές ότι η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού δεν επιθυμεί την επικύρωση της συμφωνίας, ο κ. Τσίπρας κόπτεται να την περάσει από τη Βουλή, ηγούμενος μιας κυβέρνησης-τερατουργήματος, που κορμός της είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και άκρα της, συραμμένα ετερόκλητα μέλη. Για ένα κορυφαίο εθνικό ζήτημα θα έπρεπε είτε να αναζητηθεί πλατιά συναίνεση εντός του Κοινοβουλίου, είτε να προσφύγουμε στη λαϊκή ετυμηγορία μέσω εκλογών. Η άρνηση του κ. Τσίπρα αποδεικνύει ότι όσο περιφρονεί την Ελλάδα –όπως φαίνεται από την επαίσχυντη συμφωνία των Πρεσπών- άλλο τόσο περιφρονεί και τον Έλληνα πολίτη, αδιαφορώντας εμπράκτως για την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας.