Άρθρα



“Η ισοκατανομή της φτώχειας.”

Η πολιτική που ασκείται από την κυβέρνηση Τσίπρα, παρότι φαίνεται να είναι ανερμάτιστη και ευκαιριακή ως προς τις πρακτικές της και τα αποτελέσματά της, έχει σαφέστατα ιδεολογικά χαρακτηριστικά. Η σκληρή ιδεολογική γραμμή της είναι δηλωτική των προθέσεών της απέναντι στα δυναμικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, τους δημιουργικούς Έλληνες. Βασικός στόχος του κ. Τσίπρα είναι η ισοκατανομή της φτώχειας.

 

Οι κινήσεις του Πρωθυπουργού και της ηγετικής του ομάδαςαποδεικνύουν ότι σκοπός τους είναι η εγκαθίδρυση μιας ιδιότυπης απολυταρχίας, βαλκανικού τύπου, όπου οικονομία και ενημέρωση θα βρίσκονται υπό στενότατο κεντρικό έλεγχο, ώστε όλα να ρυθμίζονται από κλειστούς μηχανισμούς εξουσίας και προπαγάνδας. Επιπλέον, ο κ. Τσίπρας αποβλέπει στον βίαιο και άδικο εξισωτισμό εντός της ελληνικής κοινωνίας, νομιμοποιώντας και εφαρμόζοντας ανάλγητους εξαναγκαστικούς κανόνες. Με την εξοντωτική φορολογία και τη μετατροπή των ασφαλιστικών εισφορών σε μορφή φορολογίας επιδιώκεται ο αφανισμός των δημιουργικών Ελλήνων. Εκείνων που εργάζονται σκληρότατα, εν μέσω της αδηφάγου κρίσης, με το κράτος εχθρικό απέναντί τους. Εκείνων που δεν επέλεξαν τον δρόμο της μετανάστευσης και συνεχίζουν να παράγουν πλούτο. Που διακρίνονται στην οικονομία και την επιστήμη. Αυτοί είναι οι ταξικοί εχθροί του Πρωθυπουργού και των ομοϊδεατών του. Δεν τους ενδιαφέρουν οι δημιουργικοί πολίτες, οι εκλεκτοί τους είναι άλλοι: οι κρατικοδίαιτοι, οι μέτριοι, οι άνθρωποι του ελάσσονος μόχθου. Με τα μέτρα που ήδη εφαρμόζει και προωθεί η κυβέρνηση Τσίπρα κατατείνει στην καταλήστευση του κόπου των δημιουργικών πολιτών και τη μεταφορά των πόρων τους στον κρατικό κορβανά, ώστε τελικά η κυβέρνηση να ασκεί πολιτική με τα χρήματα των άλλων. Κλασική αριστερή συνταγή. Η επιβαλλόμενη, μέσω πολιτικής παρέμβασης, ισότητα εκλαμβάνεται ως σπουδαιότερη της ελευθερίας και της δημιουργίας.    

 

Αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά της πολιτικής Τσίπρα από εκείνης του φιλελευθερισμού της ευημερίας, την οποία πρεσβεύω και υπερασπίζομαι. Το κράτος οφείλει να στέκεται αρωγός στην προσπάθεια κάθε δημιουργικού πολίτη, διασφαλίζοντας την αυτονομία, την ελευθερία και την δικαιοσύνη: να λαμβάνει δηλαδή ο καθένας αυτό που του αναλογεί, βάσει των κόπων του. Αποστολή της πολιτείας είναι η υποστήριξη και διευκόλυνση των πνευματικών, επιστημονικών, οικονομικών και ευρύτερων παραγωγικών δραστηριοτήτων του πολίτη, εντός πλαισίου πλήρως κατοχυρωμένων ανθρώπινων και πολιτικών δικαιωμάτων και νομιμότητας.

 

Αυτό δεν σημαίνει επ’ ουδενί κοινωνική αναλγησία. Για τον φιλελευθερισμό η ελευθερία περιορίζεται και από παραλείψεις του κράτους. Όταν δηλαδή οι άνθρωποι αποτρέπονται από το να πράξουν εκείνο που μπορούν, από το να εκδηλώσουν δηλαδή τη δυναμική τους εντός της κοινωνίας. Το φιλελεύθερο κράτος δεν δικαιούται να μη βοηθά τους ασθενέστερους, ώστε και αυτοί να έχουν την ευκαιρία να εξελιχθούν, προς όφελος των ιδίων και της κοινωνίας.

 

Αποτελεί βασική αρχή του φιλελευθερισμού της ευημερίας ότι το κράτος νομιμοποιείται να παρέμβει ώστε να διασφαλίσει ένα βασικό επίπεδο κοινωνικής ευημερίας και ίσες ευκαιρίες σε όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες, πράγμα που έπραξε η προηγούμενη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα. Σε μια δημιουργική κοινωνία, στην οποία παράγεται πλούτος, το κράτος μπορεί να διασφαλίζει τα βασικά αγαθά για όλους, δίχως να παραβιάζεται η ελευθερία.

 

Υποστηρίζω ότι η ελευθερία των πολιτών περιορίζεται τόσο από την έλλειψη ευκαιριών όσο και από τον βίαιο εξισωτισμό τους, τον οποίο επιχειρεί ανενδοίαστα η κυβέρνηση Τσίπρα. Στόχος μας δεν πρέπει να είναι να αποκαλούμαστε ίσοι - να είμαστε ίσοι στα χαρτιά - αλλά η διαμόρφωση συνθηκών ισότητας στο σημείο αφετηρίας και η συνεχής στήριξη και επιβράβευση εκείνων που μοχθούν, δημιουργούν και προσφέρουν. Αυτό είναι που απεχθάνεται ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του.

 

Η δημιουργικότητα, η πρόοδος της κοινωνίας, δεν μπορεί να επιτευχθεί παρά μόνο σε καθεστώς ελευθερίας, όχι σε βαλκανικά κακέκτυπα του κομμουνισμού. Αποτελεί ιστορικό τεκμήριο ότι η ανθρωπότητα θριάμβευσε όπου επικράτησε η ελευθερία, η ελεύθερη αγορά, ο ανταγωνισμός και η επιχειρηματικότητα.