Μετά την ελπίδα που μας προσπέρασε τον Ιανουάριο, χωρίς να μας ρίξει ένα βλέμμα, ήρθε στις εκλογές του Σεπτεμβρίου και μας βρήκε «το παλιό και το καινούριο», αφού ο διαχωρισμός «μνημονιακών-αντιμνημονιακών» έμεινε αδειανό πουκάμισο. Με αυτό το πολιτικό μήνυμα επιχειρεί ο Αλέξης Τσίπρας να επανέλθει στην κυβέρνηση, θεωρώντας ότι οι επτά μήνες διακυβέρνησης τον κρατούν ακόμη καινούριο, ώστε να ζητά υποσχετική δεύτερης θητείας.
Ως παλιό δείχνει τη Νέα Δημοκρατία και όλα τα κόμματα πλην ΑΝΕΛ ως αναβαπτισθέντες στην κολυμβήθρα της πρώτης φοράς Αριστερής κυβέρνησης. Υπάρχει κόμμα παλιότερο από την λαϊκίστικη δεξιά και τις παλαιοκομμουνιστικές ιδεοληψίες ΣΥΡΙΖΑ;
Υποσχέθηκε ανάκαμψη στην φοροκαταιγίδα, με κορυφαία την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, αλλά ο ΕΝΦΙΑ είναι εδώ.
Υποσχέθηκε ευαισθησία για το μεταναστευτικό, αλλά η κυβερνητική αναισθησία για τη Λέσβο, την Κω, την Λέρο, τη Σάμο, ακόμη και για το Αγαθονήσι οδηγεί τους κατοίκους τους σε απελπισία.
Υποσχέθηκε στήριξη στην αγορά αλλά την κατεδάφισε. Μαγαζιά έκλεισαν, οι μισθωτοί εργάζονται απλήρωτοι. Οι επιχειρήσεις διαλύθηκαν. Οι εναπομείνασες πορεύονται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Οι επενδύσεις αποσύρθηκαν ή δεν ήρθαν καθόλου.
Ποιος θα φέρει χρήματα στην Ελλάδα, όταν οι υπουργοί διατηρούν λογαριασμούς στο εξωτερικό, ή έστειλαν χρήματα σε ξένες τράπεζες ή τα απέσυραν, καθώς δεν εμπιστεύονται την κυβέρνηση την οποία υπηρετούν;
Η κομμουνιστική αντίληψη που διέπει τη σχέση κράτους-ΣΥΡΙΖΑ πηγαίνει πίσω στην επανάσταση του 1917, όπου “Το κράτος είναι προϊόν και εκδήλωση του ασυμφιλίωτου των ταξικών αντιθέσεων”. Έτσι θριάμβευσε ο ΣΥΡΙΖΑ: Κλείνοντας τις Τράπεζες, ως καίριο πλήγμα στην πραγματική Οικονομία…
Στην κοινωνία ο ΣΥΡΙΖΑ ως παλιό υπερίσχυσε. “Φτιάχνονται ειδικοί νόμοι για το ιερό και απαραβίαστο των δημόσιων υπαλλήλων”, κατά την προτροπή του Ένγκελς, οπότε και επαναπροσλήφθηκαν ακόμη και οι απομακρυνθέντες επίορκοι. Την ίδια ώρα η ανεργία στους νέους κάνει πρωταθλητισμό στο άλμα εις ύψος.
Ως προοπτική ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται περισσότερους διορισμούς στο Δημόσιο. Πρώτο μισθό 751 ευρώ αλλά και αύξηση συντάξεων. Όταν ο κ. Κατρούγκαλος μελετούσε ανώτερη σύνταξη 600 ευρώ για όλους.
Διέλυσαν την Παιδεία, εξευτέλισαν με τις ιδεοληψίες τους τον όρο της αριστείας, τα Πανεπιστήμια της χώρας φυτοζωούν.
Επέβαλαν ΦΠΑ στα ιδιωτικά σχολεία ως μέτρο που «επιβαρύνει σχεδόν αποκλειστικά τα υψηλά εισοδήματα και έχει στοιχεία κοινωνικής δικαιοσύνης», για να έρθει προχθές να μας πει ότι «η αναστολή του μέτρου είναι πρώτη προτεραιότητα για χιλιάδες νοικοκυριά».
Η Υγεία πορεύεται χωρίς γάζες και ράμματα στα χειρουργεία. Ο λαϊκισμός της κατάργησης των πέντε ευρώ ως είσοδο στο νοσοκομείο αποτέλεσε το μόνο μέτρο.
Η Κοινωνία έμεινε να κρυφοκοιτάζει από τη γωνία. Το καινούριο που ευαγγελίζονται εκπροσωπήθηκε από τα θέσφατα των κυρίων Βαρουφάκη, Παρασκευόπουλου, Μπαλτά, Βούτση, Φλαμπουράρη και πολλών ακόμη παλαιοκομμουνιστών.
Όλα τα εναλλακτικά πλάνα του κατέρρευσαν. Τα ρούβλια δεν ήρθαν από τη Μόσχα. Η επέλαση στα θερινά ανάκτορα του Νομισματοκοπείου δεν ευοδώθηκε.
Το παλιό ως εμπειρία, δεσμοί, αλληλεγγύη στις σχέσεις μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση καταστράφηκε και το λεγόμενο καινούριο ως άγνοια κινδύνου, άγνοια διαδικασιών, άγνοια διαπραγμάτευσης μας κόστισε διακόσια εκατομμύρια ευρώ την ημέρα.
Η ελπίδα που θα ερχόταν στις 25 Ιανουαρίου δεν πέρασε ούτε έξω από την πόρτα μας. Μας επισκέφθηκε και εγκαταστάθηκε στη ζωή μας η αγωνία για το αύριο. Το άγχος για το σήμερα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ σε ένα νέο ρεσιτάλ λαϊκισμού ενσωματώνει στον προεκλογικό του λόγο ένα «καινούριο» αντιμνημονιακό ρεσιτάλ. Ζητά εντολή για να επαναδιαπραγματευθεί το δικό του μνημόνιο…
Στην πραγματικότητα η συζήτηση από τον ΣΥΡΙΖΑ γίνεται για το μοίρασμα της εξουσίας. Και η ουσία για το πώς θα κυβερνηθεί η Ελλάδα από τις 21 Σεπτεμβρίου δεν τον αφορά.
Εμείς στη Νέα Δημοκρατία με μπροστάρη τον Ευάγγελο Μεϊμαράκη, αναζητούμε συμμαχίες, επιδιώκουμε εθνική ομοψυχία και συνεννόηση για την ανασυγκρότηση μιας χώρας που παραπατά.
Οι μάσκες έπεσαν και οι πολίτες γνωρίζουν πλέον ποιον μπορούν να εμπιστευθούν. Η Νέα Δημοκρατία είναι πανέτοιμη να αναλάβει τα ηνία της κοινής προσπάθειας όλων των Ελλήνων.
Αυτή είναι η αλήθεια για το παλιό και το καινούριο και όχι προεκλογικός λόγος.
Η δική μας ευθύνη για τις επιλογές μας θα καθορίσει την πορεία της χώρας.