Η κυβέρνηση συνειδητά επέλεξε να αναδείξει σε μέγα γεγονός την κακοστημένη παράσταση στην Ιθάκη. Καμιά Ιθάκη όμως και καμία ΔΕΘ δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποστρέψει το ενδιαφέρον μας από τον άδικο χαμό 96 ψυχών, φέτος το καλοκαίρι, στο Μάτι της Αττικής.
Όσο και αν προσπαθεί η κυβέρνηση, δεν θα μπορέσει να επιβάλλει τη λήθη. Γιατί οι Έλληνες δεν είναι Λωτοφάγοι, όπως παραδέχτηκε ο κ. Τσίπρας.
Τα ασύστολα κυβερνητικά ψεύδη για τα αίτια και την αντιμετώπιση της πυρκαγιάς, η δήθεν ασύμμετρη απειλή που κατέληξε να γίνει η εγκληματική αμέλεια ενός ιδιώτη, τα τραγικά λάθη των οιονεί υπεύθυνων, οι ολιγωρίες και οι παραλείψεις θα στοιχειώνουν αέναα το πέρασμά σας από την εξουσία.
Σε τέτοιες ζοφερές καταστάσεις η ηγεσία χρειάζεται να επιδείξει κουράγιο, χαρακτήρα και συμπόνια. Ο κ. Τσίπρας απέτυχε και στα τρία.
Το έλλειμμά του καλύφθηκε από τη ζώσα, την ενεργή κοινωνία.
Κουράγιο επέδειξαν οι χαμηλόβαθμοι πυροσβέστες, που πάλευαν άνισα και χωρίς καθοδήγηση. Χαρακτήρα οι εκατοντάδες εθελοντές συμπολίτες μας, που έσπευσαν στην περιοχή και παραμένουν εκεί για να ανακουφίσουν τον πόνο αυτών που είδαν σε μία μέρα να χάνονται τα πάντα. Και συμπόνια όσοι βοήθησαν, από το υστέρημά τους, ή βρήκαν δυο λόγια παρηγοριάς να πουν.
Η ελληνική κοινωνία είναι συναισθηματικά φορτισμένη από τα αδιέξοδα της κρίσης. Τα έργα και οι ημέρες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δηλητηριάζουν την ελληνική κοινωνία. Όμως η καταστροφή στο Μάτι και ο τρόπος που τη διαχειρίστηκε η κυβέρνηση ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
Ένα μήνα μετά την εθνική τραγωδία κανείς δεν έχει βρει χρόνο για λίγη αυτοκριτική, ένα “κάναμε λάθος”. Αντίθετα, με περισσή έπαρση “αυταξιολογήθηκαν”: τα έκαναν όλα σωστά. Κάποιοι εξ αυτών έγιναν τιμητές επί πτωμάτων και έριξαν την ευθύνη στους κατοίκους. Καμία συγγνώμη. Και γρήγορα στην Ιθάκη.
Πολλά μπορεί να καταμαρτυρήσει κανείς στις κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης, αλλά καμιά τους και ποτέ δεν επέδειξε τόσο μεγάλη ανικανότητα διαχείρισης κρίσης. Κανείς και ποτέ δεν τόλμησε να κατηγορήσει τους πολίτες για τις δικές του αβλεψίες και τα εγκληματικά λάθη, ενώ θρηνούσαμε τους νεκρούς.
Από την εμπειρία μου στο Υπουργείο Δημοσίας Τάξης, στην εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία του 2014, καταλήγω στο ότι η καθυστερημένη ανάληψη πολιτικής ευθύνης που ανέλαβε ο κ. Τσίπρας δεν είναι τίποτα άλλο παρά επικοινωνιακή συγκάλυψη της πραγματικής ευθύνης που έχει ως Πρωθυπουργός: να προστατέψει την χώρα και τους πολίτες της. Και σε αυτό αποδείχτηκε ανεπαρκής.
Όντως, κ. Τσίπρα, οι Έλληνες δεν είναι Λωτοφάγοι. Και να θυμάστε ότι οι συμπολίτες μας μπορεί να μη θυμούνται τι τους έκανες ή τι τους είπες, αλλά πάντα θα θυμούνται πώς τους έκανες να αισθανθούν.