Υποτίμησε ο κ. Τσίπρας τη ψυχή των Ελλήνων και τον αγνό, ανόθευτο πατριωτισμό τους. Μόνο όποιος δε διαβάζει την ελληνική ιστορία και δε ζει μέσα στην κοινωνία, εκπλήσσεται από τη σημερινή λαϊκή αντίδραση. Ο Έλληνας αποστρέφεται εξίσου τον εθνικισμό και τον εθνομηδενισμό, ακολουθώντας την οδό του μέτρου: το γνήσιο πατριωτισμό.
Ο κ. Τσίπρας ακολούθησε τον δρόμο της μυστικής διπλωματίας και των γκρι ανταλλαγμάτων προς τα έξω, αλλά και τη συνταγή του διχασμού και της συκοφαντίας των πολιτικών του αντιπάλων προς τα μέσα. Έσπευσε να «καθαρίσει» ένα μείζον εθνικό θέμα και μάλιστα, όπως κομπορρημονούν οι γύρω του, «χωρίς να ανοίξει μύτη».
Ως γνήσιο τέκνο του κομμουνιστικού διεθνισμού, όμως, δεν υπολόγισε σωστά. Οι απόψεις του, αλλά και των εγκλωβισμένων στον εθνομηδενισμό υπουργών του, που ήταν πρόθυμοι να παραδώσουν το όνομα Μακεδονία αυτούσιο στους γείτονες μας, δεν αποτελούν παρά μια μικρή μειοψηφία στη χώρα.
Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων – που διαπερνά οριζόντια τα πολιτικά κόμματα - δεν επιθυμεί καμία από τις λύσεις που προτείνουν όσοι διαπραγματεύονται αγνοώντας τη βούλησή τους.
Είναι τόσο το πάθος και ο παλμός των εξαντλημένων από τα μνημονιακά χρόνια Ελλήνων, που ο υπερπατριώτης εταίρος κ. Πάνος Καμμένος - που έχει εμπιστοσύνη στον διαπραγματευτή Κοτζιά για την καρέκλα βεβαίως-βεβαίως - φρόντισε να λείπει την Κυριακή από τη χώρα και το συλλαλητήριο του Συντάγματος. Όσο πιο μακριά, τόσο πιο καλά.
Από την πρώτη στιγμή δήλωσα ότι θα πάω στο συλλαλητήριο της Αθήνας. Προέρχομαι από το λαό, και δεν τον αντιμετωπίζω ούτε φοβικά, ούτε αφ’ υψηλού. Αντιθέτως, τρέφομαι από τις αγωνίες και τα θέλω του, τα πιστεύω και τις ιδέες του, την ίδια την καθημερινότητά του.
Δεν λαϊκίζω και πολιτεύομαι με σκληρές αλήθειες. Θα σταθώ όμως απέναντι σε αυτούς που πασχίζουν να χαρίσουν στα άκρα χιλιάδες λαού, συκοφαντώντας, ότι πιο ιερό έχει, την αγάπη του για την Πατρίδα. Το δικαίωμα στη διαμαρτυρία, στη συνάθροιση, είναι ένα συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα. Όσο η απολυταρχική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προσπαθεί να το πνίξει, τόσο αυτό θα φουντώνει.
Λένε κάποιοι ότι ίσως αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία επίλυσης και αλλά πολλά εφάμιλλα της συντέλειας του κόσμου. Από την εποχή του σχεδίου Ανάν είχαμε να ακούσουμε τέτοια σενάρια από αυτούς που βρέθηκαν στην λάθος πλευρά της ιστορίας ή πάντως απέναντι στη βούληση των λαών τους.
Η καρδιά του Έλληνα όμως δεν σηκώνει εκπτώσεις στα θέματα της Πατρίδας. Και δεν υπάρχει τίποτα βαθύτερο για ένα άνθρωπο και για ένα έθνος από τη συνείδησή του, τον τρόπο δηλαδή που καταλαβαίνει τον εαυτό του και την ταυτότητά του, τον τρόπο που τον αναγνωρίζουν οι άλλοι.
Η αλήθεια είναι ότι θέλουμε, και σωστά, λύση στο θέμα των Σκοπίων. Όχι την όποια λύση, αλλά τη βέλτιστη λύση.
Μια λύση που πρώτα από όλα θα εξουδετερώνει μια για πάντα τον αλυτρωτισμό που υπονομεύει τις ειρηνικές σχέσεις των λαών μας και απειλεί να αποσταθεροποιήσει την ευρύτερη περιοχή.
Ραντεβού λοιπόν την Κυριακή στην πλατεία Συντάγματος με εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριώτες μου. Έχει έρθει η ώρα, αυτοί που καπηλεύθηκαν και χρησιμοποίησαν την πλατεία για να υφαρπάξουν την ψήφο και να καταπατήσουν την περηφάνια των Ελλήνων, να πάρουν την απάντηση τους.
Ειρηνικά και ενωτικά, αλλά πάντως εμφατικά.
Γιατί, προφανώς, δεν είμαστε όλοι ίδιοι.