Μόνο που τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι κι ευτυχώς υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που το αποδεικνύουν.
Χθες είχα την τύχη και την τιμή να γευματίσω με το Δρ. Ιωσήφ Σηφάκη. Ο κ. Σηφάκης είναι διευθυντής στο εργαστήριο VERIMAG του Εθνικού Κέντρου Ερευνών της Γαλλίας (CNRS) στην Γκρενόμπλ και στο εργαστήριο RISD του Πολυτεχνείου της Λωζάννης, και ένας από τους πλέον καταξιωμένους ερευνητές παγκοσμίως στον τομέα των υπολογιστών. Μαζί με τους E. Clarke και E. Emerson, ο κ. Σηφάκης ανέπτυξε τον «έλεγχο μοντέλων», μια μέθοδο επαλήθευσης της σωστής λειτουργίας των υπολογιστικών συστημάτων. Για αυτό το επίτευγμα τιμήθηκε το 2007 με το βραβείο Τούρινγκ, το αντίστοιχο του βραβείου Νομπέλ στην πληροφορική, ενώ έχει τιμηθεί και με το μετάλλιο LeonardodaVinci. Το έργο του έχει επηρεάσει την ιστορία και την εξέλιξη της πληροφορικής και έχει χρησιμοποιηθεί σε πληθώρα τεχνολογικών και βιομηχανικών εφαρμογών. Πόσοι άραγε από εμάς γνωρίζουν, πως αυτή τη στιγμή που μιλάμε σχεδόν το σύνολο το σύγχρονων αεροσκαφών χρησιμοποιούν συστήματα που πιστώνονται στον ίδιο;
Άνθρωποι σαν τον Ιωσήφ Σηφάκη αποδεικνύουν στην πράξη πως οι Έλληνες μπορούν ν’ αλλάξουν τον κόσμο, γιατί στο DNA τους κουβαλούν το ταλέντο και την καινοτόμο σκέψη.
Εύχομαι να έρθει γρήγορα η στιγμή που θα μπορούν να το κάνουν έχοντας σαν βάση την πατρίδα μας. Για να γίνει αυτό «χρειάζεται η Ελλάδα μια ριζική αναγέννηση… ένα όραμα για οικονομική ανάπτυξη με γνώμονα την αξιοκρατία, την ισοπολιτεία και την κοινωνική δικαιοσύνη», όπως ο ίδιος ο κ. Σηφάκης δήλωσε στο πρόσφατο TEDeX της Θεσσαλονίκης.
Γιατί η όρεξη, το ταλέντο και τα μυαλά υπάρχουν. Εκείνο που χρειάζεται είναι να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες για να «ανθίσουν» όλα αυτά εντός συνόρων. Στην «ψηφιακή εποχή» η ανάπτυξη μπορεί να έρθει – ίσως περισσότερο από ποτέ – μέσα από τη γνώση και την επιστήμη κι αυτό πρέπει να το εκμεταλλευτούμε. Γι αυτό και πρέπει να δώσουμε στους Έλληνες τη δυνατότητα να μεγαλουργήσουν στην πατρίδα τους και να δώσουν τα φώτα τους στον κόσμο, όπως πολλές φορές έκαναν στο παρελθόν.
Γι αυτό και πρέπει ενωμένοι να προχωρήσουμε, ώστε «η Ελλάδα των παράλληλων μονολόγων» του Σεφέρη να γίνει μια δύναμη σύνθεσης, δημιουργίας και καινοτομίας.