ή... μύθους, χρειάζεται μια εξέγερση συνειδήσεων και αποκατάσταση της αυτονόητης προϋπόθεσης διάκρισης των εξουσιών.
Για έναν πολιτικό της γενιάς μου, που θέλει να δώσει τη μάχη αυτή μαζί με τους πολίτες, και δεν κουβαλάει πάθη και παθογένειες που χαρακτήρισαν το παρελθόν, είναι ευπρόσδεκτη η επιχείρηση κάθαρσης του δημοσίου βίου, με πρωτοβουλία της Δικαιοσύνης.
Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, στην Ελλάδα φαίνεται να λειτουργεί και πάλι η διάκριση των εξουσιών. Με τη δικαστική εξουσία να στέκεται στο ύψος των περιστάσεων και της ιστορικής παρακαταθήκης της, να αντιλαμβάνεται την ανάγκη της ελληνικής κοινωνίας για παραδειγματική τιμωρία όσων ασέλγησαν στη χώρα και τον δημόσιο βίο, να ανοίγει την περπατησιά της αυτόνομα και ανεξάρτητα, πέρα και πολλές φορές μπροστά από το πολιτικό σύστημα.
Έχουμε πολλά ιστορικά παραδείγματα προόδου μιας χώρας με αφετηρία μια επιχείρηση «καθαρά χέρια» από την πλευρά της Δικαιοσύνης. Στη δική μας περίπτωση, τα «καθαρά χέρια» πηγαίνουν μαζί με τις «καθαρές συνειδήσεις». Και οδηγούν σε μια «καθαρή» Ελλάδα, με όσους εμπλέκονται στον δημόσιο βίο να είναι άμεμπτοι, και να πείθουν τους πολίτες ότι μπορούν να τους εκπροσωπήσουν επάξια, χωρίς «σκοτεινό» παρελθόν, παρόν και προθέσεις.
Η ελληνική κοινωνία έχει δοκιμαστεί σκληρά αυτά τα χρόνια του Μνημονίου. Έχει ματώσει. Έχει θυσιάσει πολλά, τις περισσότερες φορές χωρίς να ευθύνεται. Αποτελεί ελάχιστο χρέος όλων μας όσων ασχολούμαστε με τον δημόσιο βίο, από όποια θέση κι αν υπηρετούμε τους πολίτες, να κλείσουμε αυτές τις εκκρεμότητες με το παρελθόν.
Όσοι παρανόμησαν, να τιμωρηθούν παραδειγματικά. Χωρίς φυσικά να καταργείται το τεκμήριο της αθωότητας, που σημαίνει ότι δεν θα παραδίδουμε στην πυρά της δημόσιας διαπόμπευσης ανθρώπους, οι οποίοι στη συνέχεια θα αποδειχτούν αθώοι.
Και φυσικά να επιστραφούν τα χρήματα που διασπάθισαν όσοι δεν κατάλαβαν ποτέ ότι μια θέση ευθύνης συνιστά υπηρεσία και διαρκή δέσμευση συνέπειας και καθαρότητας έναντι των Ελλήνων πολιτών. Έναντι της ίδιας της πατρίδας μας.
Η επόμενη Ελλάδα ξεκινάει από σήμερα. Με τη ρητή δέσμευση όλων μας να αφήσουμε πίσω και μακριά στρεβλώσεις, παθογένειες, νοοτροπίες και συμπεριφορές που οδήγησαν τη χώρα μας στο χείλος του γκρεμού.
Στην Ελλάδα αυτή δεν υπάρχουν περιθώρια για εκπτώσεις ηθικήςκαι αξιών. Έτσι θα κερδίσουμε το μέλλον που κάποιοι αμφέβαλαν ότι θα μπορούσαμε να ζήσουμε.